Η εξόρυξη χρυσού αποτελεί μια εξαιρετικά βρώμικη και τοξική δραστηριότητα και γι' αυτό γίνεται συνήθως σε υποανάπτυκτες, αναπτυσσόμενες χώρες. Από προηγμένες βιομηχανικές, μονάχα σε τεράστιας έκτασης αραιοκατοικημένες χώρες όπως ο Καναδάς (ενδεχομένως και η Αυστραλία) όπου "περισσεύει" χώρος και έχεις την "πολυτέλεια" να αποφασίσεις την καταστροφή μιας περιφέρειας αντίστοιχης με την έκταση ενός ελληνικού νομού. Ας θυμηθούμε την τεράστια οικολογική καταστροφή που προκάλεσαν πριν μια δεκαετία περίπου τα χρυσωρυχεία στην (όχι ιδιαίτερα ευνομούμενη) Ρουμανία. Από αυτήν την άποψη, απόλυτα χαρακτηριστικό είναι το άρθρο "Guyane : "Montagne d'or, une aberration qui n'aurait jamais lieu en métropole" της 27ης Ιουνίου 2018 στον NOUVEL OBSERVATEUR. οι κάτοικοι της γαλλικής υπερπόντιας κτήσης της Γουιάνας (Λατινική Αμερική) αντιδρούν στη δημιουργία μεγάλου χρυσωρυχείου υποστηρίζοντας ότι παρόμοια επένδυση δεν θα είχε την παραμικρή πιθανότητα να εγκριθεί στη μητροπολιτική Γαλλία όπου όντως τηρείται η περιβαλλοντική νομοθεσία. Αυτό το γεγονός τους κάνει να αισθάνονται πολίτες β' κατηγορίας.