Ζουμε σε μια φασιζουσα κοινωνια καιρο τωρα, ειτε αυτος ο φασισμος εκφραζεται με την ψηφο στην ΧΑ, ειτε με το παρκαρισμα σε θεσεις αναπηρων, ειτε με τα γαμωσταυριδια επειδη καποιος σου πεταχτηκε απο STOP, ειτε με τους γηπεδικους τραμπουκισμους, ειτε... ειτε...Κοινως, ανθρωποι επιρρεπεις στην καταχρηση εξουσιας και δυναμης, οταν το "δικιο", η εξουσια και η θεση ισχυος τους (π.χ. η σταση του μικροαστου απεναντι στον μεταναστη, την ωρα που μπροστα στο αφεντικο του ειναι κοτα λυρατη) υπηρχαν διπλα μας και γυρω μας καιρο τωρα.Εχουμε κι εμεις μεριδιο ευθυνης, που δεν τους αναγνωριζαμε (και δεν τους τραβουσαμε απο τον βουρκο ισως...?) οταν θαμπωνομασταν απο την περιρρεουσα πλασματικη αισθηση ευμαρειας που ειχε ξεχαρβαλωσει τα κοινωνικα και πολιτικα μας αντανακλαστικα.Σε καταλαβαινω γιατι βλεπω κι εγω διπλα μου ανθρωπους, που δεν περιμενα, (αν και οχι τοσο κοντινα σαν προσωπα) να εξωκοιλουν και να "φανερωνονται".Για το τελος, θελω να απομονωσω μια φραση σου, που απο μονη της ειναι επικινδυνη... "δεν ειναι δύσκολο να στραφεί είτε στο ένα άκρο είτε στο άλλο". Παραπεμπει στην πολυφορεμενη και ακρως σκοταδιστικη Θεωρια των Ακρων, που αναπτυσσεται, αναπαραγεται και υποστηριζεται απο τα ιδια φασιστικα στοιχεια, που προσπαθουν να βρουν αλλοθι για την αλλοτροιωτικη, μισανθρωπη, καθεστωτικη τους δραση. Μην πεφτεις σε αυτη την παγιδα. Χρησιμοποιωντας μια φραση που διαβασα προσφατα, δεν υπαρχουν 2 ακρα αντιθετα. Υπαρχουν 2 διαφορετικοι κοσμοι. Αυτος της αλληλεγγυης, της ανθρωπιας, της ισοτητας (ακομα και στην γλυκια ουτοπικη μορφη της αναρχικης κοινωνιας) και ο "δικος" τους.