Ο αλκοολισμός είναι αρρώστια. Ο πατέρας σου είναι στοργικός το πρωί, αλλά όταν η κούραση και άλλοι λόγοι τον κατακλύζουν, το κτήνος που κατοικεί μέσα του ζητάει να τραφεί με το μόνο πράγμα που το ενθουσιάζει πλέον: το αλκοόλ.Το ξέρω πως το σχόλιό μου μπορεί να χαθεί στα πολλά που θα γίνουν, αλλά αν μπορείς άκου με. Η μητέρα μου ήταν αλκοολική. Αμέτρητες φορές την μάζεψα από το πάτωμα και την έσερνα στα νοσοκομεία. Ο πατέρας μου την χώρισε γι αυτόν τον λόγο. Τελικά, τον Νοέμβριο την έχασα από αυτήν ακριβώς την αρρώστια.Το καλύτερο που μπορείς να κάνεις είναι να μιλήσεις στο πατέρα σου, αλλά μην νομίζεις πως θα είναι εύκολο. Όπως σε κάθε αρρώστια, αν ο ίδιος δεν το βάλει στο μυαλό του ότι πάσχει, δεν θα γίνουν πολλά πράγματα προς την θετική κατεύθυνση. Πρέπει να τον προσεγγίσεις έχοντας αυτό στο νου, πως όσο και να του μιλάς, το μικρό τερατάκι στο μυαλό του και στο στομάχι του μπορεί να του λέει "Άστην να λέει, σε λίγες ώρες θα είναι ελεύθερος να πιεις και πάλι."Όσο και αν φαίνονται αποτελεσματικές συμβουλές του τύπου "Να του τα πεις χύμα και αν ξανααπλώσει χέρι ή σε σένα ή στην μαμά σου να του κόψεις την καλημέρα και να τον στείλετε από εκεί που ήρθε" δεν βοηθάνε, μπορεί μάλιστα να χειροτερέψουν την κατάσταση.Επαναλαμβάνω, είναι ΑΡΡΩΣΤΟΣ. Ο αλκοολισμός είναι ΑΡΡΩΣΤΙΑ. Καλύτερα να πάτε σε κέντρο συμβουλευτικής εσύ και η μάνα σου και να σας πουν εκεί πως μπορείτε να διαχειριστείτε τον θυμό και το πρόβλημα του πατέρα σου.Ο θυμός δεν θα βοηθήσεις.Το ξέρω πως νιώθεις απελπισμένη.Κατά πάσα πιθανότητα,δεν ευθύνεται ο ίδιος γι αυτό που συμβαίνει.Στον αλκκοολισμό, δεν είσαι ο εαυτός σου.Παρά μια σκιά του πρωτύτερου εαυτού σου...Καλό κουράγιο σου εύχομαι.Θα το χρειαστείς.