Σου απαντάω όχι επειδή με απασχολεί προσωπικά η άποψή σου, αλλά επειδή δε μου αρέσει το κλίμα που δημιούργησες και γιατί φοβάμαι μήπως διαβάσει αυτά που γράφεις κάποιος που πάει σε ψυχολόγο/ψυχίατρο ή σκέφτεται να πάει και αμφισβητήσει την απόφασή του. Τα σχόλια επηρεάζουν τους αναγνώστες, μερικές φορές περισσότερο από τα κυρίως κείμενα, και αν νομίζεις ότι εσύ δεν έχεις ευθύνη με αυτά που γράφεις, κάνεις λάθος.Όταν άρχισε το ‘α μπα’ η πρόβλεψη ήταν να γίνει μια ελαφριά και ευχάριστη ανταλλαγή απόψεων για θέματα καθημερινότητας, με έναν τρόπο που θα σέβεται τη νοημοσύνη όλων. Οι αναγνώστες της lifo όμως είναι απείρως περισσότεροι από το παλιό μου μπλογκ, και με τον καιρό είδα (είδαμε όλοι) ότι οι ερωτήσεις, εκτός από μερικές γενικής φύσης, διαχωρίζονται σε δύο μεγάλες κατηγορίες – και φαντάζομαι, ο ένας επηρεάζει τον άλλον και οι ερωτήσεις πολώνονται ακόμη περισσότερο- που είναι οι εξής: θέματα ερωτικής απόρριψης, από τα πιο σημαντικά μέχρι κάποια που είναι αρκετά σοβαρά, και ερωτήματα που δείχνουν ότι αυτός που γράφει, ίσως (ίσως!) δεν ξέρει πού αλλού να απευθυνθεί, για θέματα που έχουν να κάνουν με την συνολική του ψυχοσύνθεση.Τι θέλεις να απαντήσω σε κάποιον που ρωτάει κάτι που είναι πέρα από τις δυνάμεις μου; Τι να πω σε κάποιον που λέει «δυσκολεύομαι να βγω από το σπίτι;» Καταλαβαίνεις πόσο σημαντικό μπορεί να είναι αυτό; Μπορεί και να μην είναι, αλλά αν ισχύει, μπορείς να σκεφτείς τι μπορεί να κρύβεται από πίσω; Να μην απαντήσω τίποτα; Να κάνω πλάκα; Να πω να τα πει στους φίλους, στους γονείς; Ξέρω αν έχει γονείς, αν είναι υποστηρικτικοί, αν έχει φίλους που μπορούν να βοηθήσουν; Τι άλλο να πω εκτός από αυτό που λέω;Η εξοργιστική άποψη του «αν όποτε δεν ξέραμε τι μας γίνεται πηγαίναμε σε ψυχολόγο να μας κάνει μάκια» είναι αυτή που κάνει τους ανθρώπους που ζητάνε απαντήσεις να τις ψάχνουν χρόνια μόνοι τους και να μη βγάζουν άκρη, ενώ τα προβλήματα γιγαντώνονται. Ναι, αν δεν ξέρουμε τι μας γίνεται, δεν είναι κακή ιδέα να πάμε σε ψυχολόγο, ίσως όλοι θα έπρεπε να πάμε, όπως κι εσύ, Κούρτσιο. Δεν είναι στίγμα, δεν είναι κακό, δεν είσαι ούτε τρελός ούτε αδύναμος ούτε επιπόλαιος αν πας. Δεν είσαι μάγκας επειδή αμφισβητείς τους ψυχολόγους και τους ψυχίατρους και τα «κουμπιά», είσαι ανενημέρωτος και προκατειλημμένος, η άποψή σου είναι αφόρητα κοινότοπη και αναμενόμενη. Το αν υπάρχουν καλοί και λάθος επαγγελματίες, αν υπάρχουν φορείς, λεφτά, σωστό σύστημα για όλα αυτά, είναι μια άλλη συζήτηση που είναι καλό να γίνει, αλλά δεν ξέρω αρκετά για να την κάνω, κυρίως όχι με όποιον μιλάει με το συναίσθημα και βασιζόμενος σε ανύπαρκτες εμπειρίες και γνώσεις πάνω στο θέμα, χωρίς να ξέρει τι του γίνεται – αυτό σου το ανταποδίδω. Αυτά, και ελπίζω ολόψυχα να μην έκοψες την απόφαση κάποιου να βοηθήσει τον εαυτό του με το ανεύθυνο παραλήρημα σου. Ειδικά τώρα, στη συζήτηση που έχει προκύψει παγκοσμίως μετά την τραγική αυτοκτονία του Robin Williams.
