Ο Ανδρέας Παπανδρέου γνώριζε,από την 3η Σεπτεμβρίου και μετά,ότι για να έχει βάσιμες ελπίδες κατάκτησης της εξουσίας,έπρεπε από τη μια μεριά να αλώσει το Κέντρο και από την άλλη να λεηλατήσει τα συνθήματα της Αριστεράς.Τα αριστερά αισθήματα-εκδηλωμένα στις εκλογές του ’58,φιλοξενούμενα μετέπειτα,εν μέρει,στο Κέντρο,ή εν υπνώσει την περίοδο της χούντας-έπρεπε πάση θυσία να ιδιοποιηθούν από το νεοσύστατο σοσιαλιστικό κίνημα,πρίν προλάβει ο φυσικός τους εκφραστής,το νόμιμο πλέον ΚΚΕ,να τους προσφέρει πολιτική στέγη.Η ''σφετεριστική’’απόπειρα υπήρξε παροιμιώδης.Η ρητορική δεινότητα του Ανδρέα,η εμβρίθειά του,η πολιτική του οξυδέρκεια,επέβαλλαν όρους σαρωτικού κινήματος·εξαφάνισε το Κέντρο,κατέστησε την Αριστερά μονίμως απορρημένη δύναμη και μέσα σε εφτά χρόνια(ανευ προηγουμένου στα πολιτικά χρονικά περίπτωση)από την ιδρυσή του, το κόμμα του κατέκτησε το ’81 την εξουσία με το 50%,περίπου,του ελληνικού λαού να το ψηφίζει.Σοβαρή παρακαταθήκη για να διδάσκεται στις σχολές πολιτικών επιστημών και μέσων επικοινωνίας,αλλά και εξίσου σοβαρή προσπάθεια καλλιέργειας προσδοκιών για την μεγάλη αλλαγή.Εις μάτην.Με την ανάληψη της εξουσίας ,ο βαθμιαίος οπορτουνισμός,ο νεποτισμός,ο λαϊκισμός επισκίασαν τις όποιες μεταρρυθμιστικές και θεσμικές αλλαγές με προεξάρχουσα αυτή του Εθνικού Συστήματος Υγείας.Οι κατά τόπους κλαδικές,σαν σύγχρονοι κοτζαμπάσηδες,θεμελίωναν επιμελώς και με οίστρο νεοφώτιστου μηχανικού το βαθύ κράτος.Ας μη γελιόμαστε,η πελατειακή αντίληψη έλαβε τα χρόνια αυτά βουλιμικές διαστάσεις.Το καταμαρτυρούν τα εκτοξευμένα,μέσα σε μια δεκαετία,δανειακά αποθέματα που προορίστηκαν για να βολέψουν(και βόλεψαν αφειδώς)τα δικά μας παιδιά·πολλά παιδιά με τον ήλιο στην καρδιά και το μυαλό στην αθέμιτη συναλλαγή και την αναίσθητη βολή…Το σοσιαλιστικό όραμα διαψεύστηκε,οι μεγάλες προσδοκίες ματαιώθηκαν,αλλά ακόμα και αυτή η χρηστή και έντιμη διαχείριση δεν έτυχε διαφορετικής κατάληξης.Ποιός δεν θυμάται την παραίνεση του Ανδρέα προς τους τελωνειακούς:’’είπαμε να κάνετε ένα δωράκι στον εαυτό σας,αλλά μην το παρακάνετε’’,ή το αλησμόνητο ''Τσοβόλα δώστα όλα’’.Υπήρχε, πράγματι,μοναδική ευκαιρία το ’81 για διαφορετική πορεία.Το ότι ο προικισμένος με πολλές αρετές Ανδρέας Παπανδρέου δεν ήθελε,ή δεν μπόρεσε να αρθεί στο ύψος των αρετών αυτών δεν σημαίνει ότι φέρει την αποκλειστική ευθύνη για το σημερινό κατρακύλισμα.