#2 Εγώ, πάντως, το βεραμάν μανόν το έχω απορρίψει επειδή κάπως μου κουράζει το βλέμμα. Αυτή τη στιγμή αμφιταλαντεύομαι ανάμεσα στο φούξια και το λιλά (πολύ αγαπημένα και τα δύο) που ξέρω ότι μου πηγαίνουν, γιατί είναι ζεστά χρώματα που με εκφράζουν ιδιαίτερα. Βέβαια, τα νύχια μου θα μου πουν στο τέλος - ό, τι δείξει επάνω τους και δεν το βαρεθώ - οπότε οι αρχικές μου σκέψεις δε μετράνε. Προς το παρόν τα έχω βαμμένα σε ένα dark blue με μια διακριτική bronze λάμψη - pas mal κι αυτό. Περί των ακόμα πιο σοβαρών προβληματισμών για τα μαλλιά μου, ας μην ξεκινήσω καλύτερα... life is too short. Οι τσίχλες μoυ φαίνονται βασανιστήριο για τους στοματικούς μύες μόλις φύγει η γεύση. Ίσως φταίει που μιλάω και πολύ...Βάσια, αυτό που σου "τελείωσε", όπως λες (ελπίζω όχι εξ' ολοκλήρου), είναι το αξιακό κριτήριο και η όρεξη για κάθε περισυλλογή που οδηγεί σε ένα συμπέρασμα. Get well soon!#3 "Mε καλή παρέα, Χριστινάκι μου, OΠΟΥΔΗΠΟΤΕ." Σάσα Παπαδήμα - Μπουκουβάλα, "Ντόλτσε βίτα"