#3. Μου έκανε και μου κάνει πάντα μεγάλη εντύπωση, πώς στο καλό η ελληνική οικογένεια θεωρεί δεδομένο ότι ο ένας δικαιούται να ανακατεύεται στη ζωή του άλλου, να παρεμβαίνει, να επικρίνει τις επιλογές του άλλου ενήλικου μέλους. Και το άλλο μέλος να νιώθει ότι πρέπει να γίνει αποδεκτό και να εγκριθούν οι επιλογές της ζωής του. Το θέμα δεν είναι η μητέρα και η αδελφή σου, το θέμα είστε και οι τρεις, ως ένα σύστημα, που θεωρείτε αυτονόητο να σχετίζεστε, παρεμβατικά, αυταρχικά ο ένας στη ζωή του άλλου, να αμύνεστε και να επιτίθεστε στις επιλογές του ενός ή του άλλου. Ο καθείς αναλαμβάνει και ένα ρόλο σε αυτό το ψυχόδραμα. Η μια το ρόλο του επιτιθέμενου ή άλλη το ρόλο του αμυνόμενου, η τρίτη το ρόλο του πυροσβέστη... Εσύ το μόνο που έχεις να κάνεις είναι να αρνηθείς το ρόλο που σου έχει δοθεί να ερμηνεύσεις σε αυτό το 'δράμα" Απ όσα έγραψες δεν φαίνεται αυτός ο ταλαίπωρος φίλος της αδελφής σου να είναι μαφιόζος ή έμπορος ναρκωτικών ώστε να δικαιολογείται όλο αυτό που περιγράφεις. Αν τώρα η μητέρα σου θέλει να κυριαρχήσει ή η αδελφή αποζητάει, την ενδιαφέρει απεγνωσμένα η έγκριση της μητέρας της για τις επιλογές της. και σύρεται σε αυτούς τους καυγάδες, ε αυτό είναι δικό τους θέμα.
