Θλιβερό το ότι δεν κατανοούν το αυτονόητο, ότι τα δικαιώματα όταν δεν τα ανανεώνεις (υπερασπίζοντας τα εκ νέου, δίδοντας τους νέα μορφή) τα χάνεις. Δεν τις ενδιαφέρει το ότι έχουν την πολυτέλεια να θεωρούν τα δικαιώματα τους αυτονόητα, ουδόλως δε τις ενδιαφέρει να αποδεχθούν το ιστορικό τους χρέος προς φεμινιστικούς και άλλους αγώνες, πόσο μάλλον να συμμετάσχουν σε νέους. Άλλωστε, η αναλφάβητη επιθετικότητα τους δείχνει περίτρανα ότι κάτι ανικανοποίητο υπάρχει στον αυτάρεσκο μικρό κύκλο τους. Επίσης κάτι μου λέει ότι όλο αυτό το σκηνικό δεν είναι παρά ένα από τα παράγωγα της κουλτούρας που βρήκε αντί-πολιτική πολιτική διέξοδο σε σχήματα τύπου 'Tea Party' των ΗΠΑ (τώρα και στην Ευρώπη των Farage και Le Pen). Ένα άλλο παρόμοιο είναι αυτό που λέει ότι δεν υπάρχει ρατσισμός, ότι ο τελευταίος είναι ένα 'φιλελεύθερο' (liberal) κατασκεύασμα). ΥΓ. Η της προτελευταίας φωτογραφίας εκτός από 'against feminism' είναι και 'against the English language'.