Η τέχνη, και αυτό είναι για εμένα το καλύτερο κομμάτι της, έχει το αναφαίρετο δικαίωμα να κατέρχεται ακόμα και στα πιο σκοτεινά και ακατανόητα μέρη της ανθρώπινης ψυχής, και να τα σκιαγραφεί. Μπορεί ο καθένας να το κάνει έξυπνα ή χαζά, με γούστο η χωρίς, εμπεριέχοντας τη δική του ψυχοπάθεια ή όχι, αλλά καλό είναι να σεβόμαστε την κάθε απόπειρα, λαμβάνοντας υπόψιν και το είδος στο οποίο περικλείεται. Αυτό ισχύει και για τον Ιησού-ζόμπι φάιτερ, και για το Σαρκοβόρο. Και τέλος όχι, πολύ φοβάμαι πως (ίσως και ευτυχώς για εμάς με πιο ευαίσθητο στομάχι)η γραφή σας δεν είναι "το ίδιο προκλητική με το περιεχόμενο της ταινίας".