#5 Οι ομοφυλόφιλοι και ο στρατός όχι, προφανώς δεν είναι ασυμβίβαστα, αλλά μέχρι πριν κάποια χρόνια (και τώρα ακόμα) το πρόβλημα είναι ο ρατσισμός που υφίστανται από τους συστρατιώτες. Ξέρω περιπτώσεις γκέι φίλων που πήγανε στρατό και περάσαν νορμάλ (ένας μάλιστα αποφάσισε να μεταλλαχθεί σε ΕΠΟΠ-ναι, προφανώς και οι σεξουαλικές προτιμήσεις του δεν άλλαξαν), και άλλους που περάσαν από την κόλαση, γιατί ο διοικητής "τους είχε στο μάτι" μόνο και μόνο για αυτό το λόγο. Οπότε, αν μη τι άλλο, καταλαβαίνω γιατί ρωτάς. Τα υπόλοιπα τα είπε η Λένα.#4 Μπορεί να φταίνε εκατό χιλιάδες πράγματα σε όλη την ιστορία που περιγράφεις. Θα σταθώ σε ένα. Τον απέρριπτες επί δύο χρόνια ενώ σου άρεσε (;) δεν κατάλαβα. Ή τον απέρριπτες και ξεκίνησε να σου αρέσει μετά. Αν δε σου άρεσε, και όταν σταμάτησε να ασχολείται ξεκίνησες να τρώγεσαι, το όνομα αυτού που έπαθες είναι πληγωμένος εγωισμός. Αν σου άρεσε, αλλά ενώ αυτός ενδιαφερόταν εσύ έκανες την πάπια, αυτό μπορεί να έχει πολλά ονόματα, όμως ο κεντρικός πυρήνας του είναι πάντα ο φόβος, και ναι, αν θες την άποψή μου, να το κοιτάξεις (μόνη σου, με ειδικό, βλέποντας και κάνοντας...) γιατί τώρα είσαι ναι μεν μικρή, αλλά μεγαλώνοντας μπορεί να καταλήξεις να στερηθείς πολλά πράγματα που θέλεις στη ζωή σου, χωρίς σοβαρό λόγο, και είναι κρίμα. Και βέβαια, όντως πάνω από όλα είναι η υγεία σου, γιατί χωρίς αυτήν, τα πάντα είναι δώρος άδωρον.
