#2 Τίποτα δεν υπάρχει ΜΟΝΟ έξω μας, ή ΜΟΝΟ μέσα μας. Βρίσκεις στις σχέσεις σου την ευτυχία που έτσι και αλλιώς μπορείς να έχεις, μέσα από μία συνθήκη που την ευνοεί για να αναδυθεί. Όταν δεν έχεις σχέση (ή κάτι άλλο που θέλεις και θεωρείς ότι θα σε κάνει ευτυχισμένη), η ανησυχία που προκύπτει σε κάνει να μην μπορείς να αισθανθείς τίποτα πέρα από αυτήν και τα παράγωγά της. Ακραίο παράδειγμα. Ο προϊστορικός άνθρωπος έχει μυαλό, αλλά δεν μπορεί να το κάνει να δουλέψει (και να επινοήσει τον τροχό, ας πούμε), αν πρώτα δεν βρει τροφή, γιατί πεινάει, και η πείνα είναι το μόνο που ξέρει, και το μόνο που βλέπει μπροστά του. Ειρωνικά, για να καταφέρει να τραφεί, πρέπει να χρησιμοποιήσει το μυαλό του, που (σε μια εποχή των παγετώνων με ελάχιστη τροφή) μπορεί να είναι ένα βήμα πριν από την τρέλα, πριν χορτάσει και μπορέσει να το χρησιμοποιήσει καλύτερα, και για κάτι πιό δημιουργικό (που μπορεί στο μέλλον να του φέρει και περισσότερη τροφή). Ελπίζω να μη σε έμπλεξα πολύ με όλη αυτή την αναλογία. Long story short, η ικανότητα του προιστορικού ανθρώπου να σκέφτεται είναι πάντα εκεί (λιγότερο ή περισσότερο ανεπτυγμένη), έτσι και η δική σου ικανότητα να είσαι ευτυχισμένη, είναι επίσης εκεί. Όμως δεν είναι ανεξάρτητη από συνθήκες, δεν είναι "άτρωτη", και φυσικά υπάρχουν πράγματα που την δυσμενούν και που την ευνοούν. Όταν λέμε "η ευτυχία βρίσκεται μέσα μας", το λέμε για να μας δώσουμε κουράγιο, συνήθως σε μια δύσκολη στιγμή, να προσεγγίσουμε τους σπόρους ευτυχίας που μας απομένουν, προκειμένου να κάνουμε ένα βήμα παραπέρα. Είναι λίγο σαν να λέμε στον προϊστορικό άνθρωπο του παραδείγματος "η λογική βρίσκεται μέσα σου" για να τον συνεφέρουμε και να βρει το κουράγιο να κυνηγήσει τη στιγμή που βλέπει παραισθήσεις από ιπτάμενα ψητά κοτόπουλα με σος μπάρμπεκιου (αν υπήρχε).