πριν μερικά χρόνια επιθυμούσαμε και ελπίζαμε να γυρίσουμε σπίτια μας, τραβούσαμε καταθλιψεις, αλλά 5 χρόνια μετά βλέπεις ότι δεν έχει αλλάξει τίποτα, μια χώρα με κόμπλεξ και ψυχολογικα προβληματα.τη χαρίζω σε αυτούς που την έκανα έτσι και σε αυτούς που τους ακολουθούν και πιστεύουν ότι κάτι θα αλλάξει. το μόνο που μπορεί να αλλάξει είναι το είδος καφέ ανάλογα με την εποχη. λυπάμαι την οικογένεια μου, τους φίλους μου, και τους υγιείς σκεπτόμενους που μένουν πίσω σε αυτό το βόθρο. και αλλα πολλά αλλά πόση χολή να χωρέσει ένα comment...
Σχολιάζει ο/η