Η συζήτηση που ανοίξαμε απαιτεί τεράστια αποθέματα γνώσεων και καλό θα ήταν να θίγονται τα θέματα με την αρμόζουσα επιφυλακτικότητα.Ας το συνεχίσουμε,καλό είναι...Η διαφορετικότητα που περιγράφω είναι η πολιτισμική διαφορετικότητα και δεν αφορά σε καμία περίπτωση τα υλικά στοιχεία ενός πολιτισμού που η εξελικτική τους διαδικασία διέπεται απο διαφορετικούς νόμους.Τα άυλα(πνευματικά)στοιχεία ενός πολιτισμού παίζουν τελείως διαφορετικό παιχνίδι στον ρού της ιστορίας.Δεν υπακούουν σε καμία κανονικότητα,δεν αποκλείουν την όσμωση,ωστόσο έχουν μια εγγενή ροπή στην ερμητικότητα.Κάποια δραπετεύουν με μεγαλύτερη συχνότητα απο το καβούκι τους,άλλα με μικρότερη,δεν δείχνει όμως κανένα διατεθειμένο να αποκηρύξει δια παντός την εστία του, επιβεβαιώνοντας με την συμπεριφορά τους αυτή κάτι βαθύτερο στην αλληλοεπιδρασή τους...Η Ελλάδα για αιώνες ολόκληρους μετεωρίζεται στο μεταίχμιο Δύσης και Ανατολής και ο μετεωρισμός αυτός δεν δείχνει να σταματά,η Κίνα για χιλιετίες υπήρξε αυτοκρατορία, αλλά πάντοτε την χαρακτήριζε μια εγγενή εσωστρέφεια(η τωρινή εξωστρέφειά της δεν είναι σίγουρο οτι την προστατεύει απο την υποτροπή),η Ευρώπη, παρότι θεσμικά υπόσχεται μια ασαφή ολοκλήρωση,αναδιπλώνεται εθνικά,και το μεταπολεμικό όραμα δείχνει να ξεθωριάζει...Μόνο οι Η.Π.Α.δείχνουν μια σταθερή ομογενοποιητική διάθεση η οποία οφείλεται περισσότερο στο οτι απαλλάχτηκαν,εκ συστάσεώς τους,απο ιστορικά βαρίδια τα οποία ταλανίζουν(και θα ταλανίζουν;)ακόμα την Ευρώπη.