Τι να πει κανείς για την ερώτηση 7...Πέρασα πολύ καιρό να απελπίζομαι για το πως γίνεται, ενώ όλοι έχουμε την ίδια μοίρα αναπόφευκτα να μην ενοχλείται κανείς, να μην τον απασχολεί... ο Σωκράτης πίστευε ότι ο θάνατος είναι η γιατριά και η ελευθερία της ψυχής, μια θεραπεία δηλαδή και όχι ήττα. Αναρωτιόταν πώς γίνεται κάποιος να φοβάται κάτι για το οποίο δεν έχει ιδέα. Μακάρι να μπορούσα να δω τα πράγματα όπως εκείνος, αλλά αυτό που κάνει σε όλους μας ο χρόνος μου φαίνεται πολύ σκληρό και τρομακτικό. Όταν ανέφερα σε ψυχολόγο τον φόβο μου για τον θάνατο χαμογέλασε και μου είπε "μα είσαι μόλις 20". Δε βοήθησε ιδιαίτερα, αλλά αυτό που κατάλαβα είναι πως αν συνεχισω να επηρεάζομαι τόσο από αυτό, στο τέλος μου δεν θα με πείραξει τόσο αν υπάρχει ή όχι ζωή μετά τον θάνατο αλλά το ότι δεν υπήρχε πριν από αυτόν.