#3 Δεν μπορώ να ξέρω αν υπάρχει κάτι που βλέπεις λάθος, εφόσον δεν έχω γνωρίσει και συναναστραφεί τον πρώην φίλο σου, αλλά υπάρχει κάτι που σίγουρα δεν έθεσες από την αρχή της φιλίας σου με τις κοπέλες που ευθαρσώς σου λένε μέσα στα μούτρα χωρίς καμία αιδώ ότι επί έξι μήνες ψεύδονταν ασυστόλως απέναντι στην καλή τους φίλη (εσένα!) για το "χαμένο κορμί" με το οποίο τα έφτιαξε, για να μη την στενοχωρήσουν (κι ας φάει τα μούτρα της ως ανυποψίαστη αργότερα, κι ας είναι πιο επώδυνο για εκείνη - σύμφωνα μ' αυτήν την λογική). Αυτό το κάτι είναι το θεμέλιο της εμπιστοσύνης.#5 Δε νομίζω πως έχει κάποια αξία να ανατρέψεις όσα λέει με επιχειρήματα διότι το πιθανότερο είναι πως θα βρει κι εκείνος άλλα... ανυπόστατα ή όχι μικρή σημασία έχει εν προκειμένω, μιας που του είναι ψωμοτύρι αυτή η πρακτική.Δεν είναι σίγουρο ότι θα πανικοβληθεί. Έχω γνωρίσει μυθομανές άτομο και (το συγκεκριμένο τουλάχιστον) ήταν τέρας ετοιμολογίας, χαλαρότητας και συνάμα ευγένειας. Συν τοις άλλοις, εξαιρετικά ευχάριστη παρέα, να συμπληρώσω. Έβρισκε πάντα τρόπο να συμβιβάζει τα ασυμβίβαστα και - παρότι δε με έπειθε φυσικά καθότι γεμάτες αντιφάσεις οι ιστορίες του, η ταυτότητά του και τα πεπραγμένα του - ένιωθα ότι ήμουν ρόλος μέσα στο δικό του έργο. Βασικά, έτσι ένιωθαν όλοι γύρω του, το έβλεπες. Παρόλα αυτά, δεν μπορούσα να τον εμπιστευτώ, όπως είναι φυσικό επακόλουθο. Και εδώ είναι το μείζον ζήτημα σ' αυτές τις περιπτώσεις, κατ' εμέ. Ακόμα κι αν του μιλήσεις ανοιχτά, θα καταφέρεις κάτι πάνω σ' αυτό; Υπάρχει τρόπος να ανακτήσει την αξιοπιστία του στα μάτια σου έτσι; Από τη δική μου οπτική, αυτά είναι τα ερωτήματα που τίθενται.
