Το βίντεο αυτό μου έφερε πολλές αναμνήσεις.. Η πρώτη ταινία στην οποία έκλαιγα κάθε φορά αλλά συνέχιζα να βλέπω, ήταν μία την οποία αποκαλούσα 'το δεινοσαυράκι᾽ (lol!) αλλἀ πρόσφατα έμαθα ότι λέγεται 'the land before time'. Έχω την εντύπωση ότι δεν υπήρχε μεταγλωττισμένη, την έβλεπα στα αγγλικά και διάβαζε τους υπότιτλους η μαμά μου (βέβαια μετά από τόσες φορές που την είδα στη συνέχεια, κατάβαινα τι γίνεται!). Ε, λοιπόν μία σκηνή απ᾽αυτή την ταινία (δεν θέλω να κάνω spoiler, αν και όποιος τη δει τώρα και δεν την έχει ξαναδεί, δεν ξέρω αν θα επηρεαστεί τόσο) με έκανε να κλαίω με μαύρο δάκρυ μέχρι το τέλος της ταινίας, σε σημείο που δεν μ᾽ἀφηναν να τη βλέπω πολύ συχνά για να μην στεναχωριέμαι! Την ξαναείδα πρόσφατα και ένιωσα ακριβώς τα ίδια συναισθήματα, τόσο παράξενο!