Η κουβέντα με τον Κουρή και τον Γιαννόπουλο είναι ενδεικτική για το κλίμα που επικρατούσε τότε στα ΜΜΕ. Απλώς, επειδή ο Κουρής είναι αυτός που είναι, τα λέει χύμα και φόρα-παρτίδα. Ας σταθούμε όμως σε κάτι άλλο: Το κανάλι, για το οποίο λέει ο Κουρής ότι δεν πήγαινε καλά και θα'κλεινε, ήταν το κανάλι 29. Λίγες μέρες μετά την συζήτηση Κουρή-Γιαννόπουλου, άρχισε να εκπέμει από την ίδια συχνότητα ένα νέο κανάλι, γεμάτο ψυχαγωγικές εκπομπές. Και μάλιστα ήταν πολύ ωραίες: Η σειρά Taxi με τον Ντάνι ντε Βίτο, το Cheers και άλλες κωμικές και δραματικές σειρές. Τα μεσάνυχτα είχε talk-show με τον Νίκο Μαστοράκη, ο οποίος καλούσε διάφορους επωνύμους και μιλούσαν περί ανέμων και υδάτων. Το νέο κανάλι δεν ήταν άλλο από το Star! Και φυσικά, πουθενά πολιτικές εκπομπές και πουθενά Βαγγέλης Γιαννόπουλος. Οι διαβεβαιώσεις του Κουρή ''εσένα να διώξω Υπουργέ μου, μα για τρελλό με περνάς;'' και οι υποσχέσεις του περί της πολιτικής γραμμής του νέου καναλιού είχαν τόση αξία όση ένα μεταχειρισμένο χάρτινο κυπελλάκι από το Starbucks. Του την έφερε μια χαρά του Βαγγέλα. Όχι βέβαια ότι ο Γιαννόπουλος άξιζε κάτι καλύτερο, θρασύτατος και αναιδέστατος υπήρξε. Από την συζήτηση, αλλά και από άλλα περιστατικά τότε είχε φανερωθεί ότι ο βουλευτής του ΠΑΣΟΚ είχε μετατραπεί σε δερβέναγα μέσα στο κανάλι, ο οποίος έλεγχε τους εργαζομένους για τις πολιτικές τους θέσεις, απαιτούσε από τους διοικούντες ''μαζέψτε αυτόν, διώξτε τον άλλο'' και στο τέλος είχε και την αναίδεια να ζητήσει τον λόγο από τον ιδιοκτήτη Κουρή, για το τι θα κάνει με το κανάλι του, λες και ήταν τσιφλίκι του πατέρα του. Αυτοί ήταν οι καιροί τότε, αυτά και τα ήθη...