4.Το καλοκαιρι ο μικρος μου νοσηλευτηκε για δυο μερες. Στο διπλανο κρεβατι μια κοπελιτσα στα 16, με συνοδο τη μαμα της. Η μαμα λοιπον, πολυ τρυφερη με την κορη, πολυ εξυπηρετικη με μενα, ειπα ''καλα θα περασουμε''. Αμ δε! Δεκα λεπτα μετα την πρωτη γνωριμια παρατηρω οτι μιλαει στην κορη της ως εξης: '' Αννα, να σου καθαρισει η μανουλα ενα μηλο; Θες να σε παει η μανουλα στην τουαλετα; Η μανουλα θα παει επανω για λιγο, για ενα τσιγαρο.'' Αρχιζει να με πιανει πονοκεφαλος. Μετα λοιπον, ευγενεστατη, δειχνει το ενδιαφερον της για μενα: '' Πηγαινε να παρεις λιγο αερα, τον μικρο θα τον προσεχει η Δεσποινα. Μωρομαντηλα ψαχνεις; Παρε, εχει προνοησει για ολα η Δεσποινα.'' Λοιπον, πειτε με υπερβολικη, αλλα κατι η ταλαιπωρια, κατι το αγχος για την επεμβαση του παιδιου, μεχρι να φυγουμε απο εκει μεσα, ηθελα να την πλακωσω στις σφαλιαρες. Οριακα μου γλυτωσε.
