Είναι περίπλοκο το θέμα για να αναλυθεί σε λίγες γραμμές,αλλά θα προσπαθήσω:Χρειάζεται να έχουμε αυτογνωσία.Γι αυτό πρέπει να περάσει μία ολόκληρη ζωή,κυρίως με δύσκολίες,οι οποίες φανερώνουν τον αληθινό μας χαρακτήρα.Στα 35 μας δεν ξέρουμε ακόμη τίποτε,στα 70 θα μάθουμε,αλλά θα είναι αργά!Λες πως το 2004 είχες τα συγκεκριμένα χαρακτηριστικά.Το θέμα είναι:από το 1978 μέχρι το 2004,τα είχες;Υπάρχει η πιθανότητα να μην ήσουν και να μην είσαι στον αιώνα τον άπαντα φοβικός με ασθένειες,απλώς να βίωσες μία 10ετή παρένθεση,η οποία,επειδή σε ζόρισε,να σε έκανε να πιστεύεις πως αυτός ήταν ο εαυτος σου,ενώ δεν είναι,και,όταν απηλλάγης,να νόμισες πως άλλαξες,ενώ απλώς επανήλθες στην φυσιολογική σου κατάσταση.Δοκίμασε μετά από 10 χρόνια να δεις αν εξακολουθείς να εκνευρίζεσαι στο άκουσμα της φράσης "δεν αλλάζει ο άννθρωπος".Μεγάλο ρόλο στην αλλαγή παίζει το συμφέρον:αν αύριο βρω δουλειά,και ξυπνάω στις 7 το πρωί,ενώ μέχρι τώρα στις 12,τι σημαίνει αυτό; Πως άλλαξα; Όχι,βέβαια! Υπναράς παραμένω,απλά,δεν μπορώ να κάνω αλλιώς!Μας πλανά η υποκρισία και νομίζουμε πως οι άνθρωποι γύρω μας αλλάζουν,ενώ αυτοί φανερώνουν τον πραγματικό τους εαυτό!Σκεφτήτε και το εξής:εάν αλλάζαμε πραγματικά και προς το καλύτερο,δεν θα ζούσαμε ήδη σ' έναν επίγειο παράδεισο;