Συμφωνώ πως δεν είναι θέμα αισθητικής, αυτό προσπαθώ να πω ουσιαστικά (εντάξει, μου πήρε λίγες γραμμές παραπάνω :P). Μπορούσαμε να μιλήσουμε για την προκλητικότητα του οικονομικού κόστους όλων αυτών των ράσων (και άλλων πολλών) δίχως να αναφερθούμε στη γελοιότητα της φορεσιάς. Διότι, αντίστοιχα, και η Αννίτα μπορεί να πει πως μία διεμφυλική γυναίκα ντύνεται έτσι επειδή της φορτώνεται από τη νόρμα της δικής της ομάδας. Αλλά αυτό δε θα έπρεπε να είναι επιχείρημα. Με δυο λόγια: δε μας πέφτει λόγος για το τι θα φοράνε (πλην χιούμορ!), αλλά μας πέφτει λόγος για το ότι βρίσκονται στη Βουλή, στα σχολεία, στα δικαστήρια και θέλουν να μπουν και στα κρεββάτια μας.