@ Νίκος Α. "Συνδέεται η εθνικότητα με το φαινόμενο του bullying; Μία επίσκεψη στο διαπολιτισμικό σχολείο που βραβεύθηκε για την καμπάνιά του κατά του σχολικού εκφοβισμού, μας βοηθάει να καταλάβουμε" "Σχολικός εκφοβισμός και εθνικότητα στην Ελλάδα" κ.λπ.…Το βάρος σε αυτό το άρθρο *προφανώς* δεν αφορά στα παρελκόμενα της ομοφοβίας.@ parapera Από σχόλιο του petoras: «Αυτό που ονομάζουμε γκέι μπούλιγκ ορίζεται ως εκφοβισμός που βασίζεται σε αντιλήψεις για τον σεξουαλικό προσανατολισμό και την *έκφραση φύλου*. ΔΕΝ απευθύνεται σε γκέι άτομα, αλλά σε άτομα τα οποία λόγω χαρακτηριστικών τους στοχοποιούνται ως τέτοια από τους θύτες. (...)»http://www.lifo.gr/now/society/60650?comment=1240806#1240806@ ΓενικώςΑναφορικά με τα πορίσματα της εν λόγω έρευνας κάτι με κάνει να έχει επιφυλάξεις σε σχέση με το κάτωθι:"Σύμφωνα με πανεπιστημιακές έρευνες σε διαπολιτισμικά σχολεία της Αθήνας οι αλλοδαποί μαθητές δε θυματοποιούνται συχνότερα έναντι των Ελλήνων μαθητών, και επιπλέον στο ίδιο ποσοστό με τους Έλληνες μαθητές οι αλλοδαποί εμφανίζουν συμπεριφορά θύτη εκφοβίζοντας άλλα παιδιά"…δηλαδή μού φαίνεται ότι έχουν και σημασία οι δυναμικές και τα νούμερα. Άλλη η περίπτωση σχολείου που έχει, ας πούμε πολύ μικρό ποσοστό μαθητών προερχόμενων από την αλλοδαπή και άλλη η περίπτωση σχολείου που έχει μεγάλο ποσοστό που είναι ικανοί π.χ να δημιουργήσουν και ισχυρές ομάδες συναναστροφής με ομοεθνούς τους. Δεν έχω, πάντως, καμία αμφιβολία ότι κάποια από τα παιδιά που προέρχονται από την αλλοδαπή επιδεικνύουν συμπεριφορά θύτη, όμως ακόμη κι έτσι θα με προβλημάτιζε που ένα "στα νερά του" ελληνόπουλο γίνεται θύτης, με την ίδια συχνότητα που γίνεται νταής ένα παιδί με καταγωγή από την αλλοδαπή (που αντιμετωπίζει, όσο να πεις κανείς μερικά παλούκια παραπάνω). Επίσης μού κάποια εντύπωση και αυτό: "Στο Δημοτικό δεν υπάρχουν θέματα φυλετικά, τα παιδιά είναι ακόμα μικρά και δεν έχουν δεχθεί έντονα κοινωνικά ή άλλα ερεθίσματα που να καλλιεργούν τις εθνικές αντιπαλότητες",...ας πούμε ok με το παιδί από τη Βουλγαρία που κάλλιστα μοιάζει με παιδί ημεδαπής καταγωγής, με το παιδί από το -ξερω γω- Μπαγκλαντές, όμως; (κι απ΄ την άλλη σκέφτομαι την κοπέλα από την Αμάρυνθό…)Μήπως πρέπει να εστιάζουμε στις επί μέρους περιπτώσεις και να μην υπάρχει εφησυχασμός, εφόσον τα νούμερα μας «βγαίνουν ok» στο σύνολό τους;
Σχολιάζει ο/η