Ο πατερας μου ηταν ψυχαναγκαστικος. Μας εσπαγε τα νευρα με τις κλειδαριες και το κλεισιμο των παραθυρων, η διπλωνε και ξεδιπλωνε τα ρουχα του αρκετες φορες μεχρι να πετυχει το... τελειο, κανοντας τη μανα μου να... βγαινει απο τα δικα της. Επισης μαζευε μικροπραγματα π.χ. καπακια μπυρας και τα τοποθετουσε σε ενα ντουλαπι με ταξη, το ενα πανω στο αλλο. Οταν ομως η μητερα μου τα πεταγε σε τακτικες εφοδους για καθαρισμα του σπιτιου, εκεινος ενοχλουνταν, αλλα, μεχρι εκει.Κατα τα αλλα ζουσε μια φυσιολογικη ζωη ηλικιωμενου ανθρωπου. Νομιζω παντως οτι το "χουι" του ειχε μεγαλωσει μαζι με την ηλικια...