Δεν έτυχε, έτσι είναι στην πραγματικότητα. Γερμανοί, Γάλλοι και μάλιστα μιας κάπως προχωρημένης ηλικίας που είδα τις δυο φορές που απόλαυσα την ορειβατική διαδρομή. Αν δείτε κάποιον που ανηφορίζει το φαράγγι όσο εσείς το κατηφορίζετε να είστε βέβαιοι ότι είναι δικός μας, ένας από τους 15. Πέντε και μισή ώρες ανάβαση με μια στάση μισή ώρα στο χωριό. Όταν γίνονται τα βράχια καυτά και δύσκολα εκεί κάτω, εσύ έχεις την σκιά του δάσους, τα χρώματα του βουνού να αλλάζουν όπως πέφτει το φως...Τέτοια διαδρομή είναι μοναχική όπως πρέπει να είναι. Μόνο του είναι το βουνό και εσύ μαζί, όταν τα μπουλούκια από τουρίστες και οι κραυγές τους το έχουν εγκαταλείψει πάλι ήσυχο πίσω στην φύση του.