#2 Επειδή έχω φτάσει στην ηλικία που έχουν αρχίσει αυτά, στην αρχή απαντούσα, «ας παντρευτεί πρώτα η κόρη σου- γιος σου που είναι μεγαλύτεροι». Έπειτα άρχισα να λέω ότι είμαι κατά του γάμου και όταν μου έλεγαν «τι είναι αυτά που λες», απαντούσα: «Γιατί, για να βρω κάποιον σαν τον δικό σου και να μου συμπεριφέρεται τόσο χάλια; Αμ δε σφάξανε». εννοείται πως κανείς δεν τόλμησε να θίξει ξανά το θέμα.Το μυστικό εδώ είναι να είναι μπροστά κι άλλοι ή να μιλάς δυνατά.Νομίζω αν κάποιος συγγενείς σε νοιάζεται πραγματικά, θα σε ρωτήσει μόνον αν είσαι ευτυχισμένη και ευτυχώς υπάρχουν τέτοιοι.