#5,Εγώ έχω μία άποψη κάπως διαφορετική από αυτή των περισσοτέρων.Πιστεύω,όπως είπε και η Λένα ότι είναι κατανοητό για την συγκεκριμένη γυναίκα και τον γιο της να αισθάνονται πληγωμένοι ή και θυμωμένοι.Δεν μιλάμε για κάποιους συγγενείς με τους οποίους μιλάνε μια φορά τον χρόνο αλλά για ανθρώπους με τους οποίους απ'ότι κατάλαβα έχουν στενούς δεσμούς.Δεν συμφωνώ με την υπερβολική της αντίδραση απέναντι στην αδερφή της αλλά από την άλλη δεν ξέρω πως την αντιμετώπισε και εκείνη.Αν της είπε για παράδειγμα ότι η ίδια θα την ήθελε πολύ στο γάμο της κόρης της και στεναχωρήθηκε για ότι έγινε αλλά ότι παράλληλα έπρεπε να σεβαστεί την επιθυμία της νύφης τότε και η κυρία της ερώτησης δεν έχει λόγο να αισθάνεται κανένα θυμό απέναντι την αδερφή της και θα πρέπει να αποκαταστήσει άμεσα τις σχέσεις μαζί της.Απλώς,αποφάσισα να γράψω το σχόλιο γιατί παρατήρησα μια επιθετικότητα και μια απόλυτα αρνητική αντιμετώπιση της γυναίκας από τους περισσότερους.Τα πράγματα δεν είναι άσπρα ή μαύρα και ο καθένας έχει δικαίωμα να αισθάνεται θλίψη και θυμό απέναντι σε κάτι τέτοιο.Μπορεί η ίδια να πίστευε ότι ήταν μία οικογένεια και τώρα να πληγώθηκε που κατάλαβε ότι δεν ισχύει το ίδιο για την ανιψιά της.Δικαίωμα της ανιψιάς να μην θέλει την θεία και τον ξάδερφο στο γάμο αν δεν τους αισθάνεται ως κοντινούς της ανθρώπους αλλά δικαίωμα και της θείας να αισθάνεται όπως αισθάνεται.Το πως θα το εκφράσει είναι άλλο θέμα.