#2 Προσφατα βρεθηκα σε τραπεζι μεταξυ ημι-γνωστων και ημι-αγνωστων (ουτε καν οικογενεια, δεν ξερω αν πιανεται) και δεν ειχα κατσει μιση ωρα στο τραπεζι μεχρι που μου ηρθε η ερωτηση καταπελτης: "Και τι μισθο παιρνεις;" Αυτη την φορα δεν εχασα την ψυχραιμια μου οπως το συνηθιζω, ουτε ψεμματα ειπα (γιατι και αυτο κανω). Συνειδητοποιησα πως βαθια μεσα μου, ΔΕΝ ΘΕΛΩ να απαντω σε τετοιες ερωτησεις, με κανουν και αισθανομαι αβολα. Αυτη την φορα λοιπον, ετσι για αλλαγη, ηθελα καποιος αλλος να αισθανθει αβολα. Οποτε χαμογελασα και ειπα: "Συγνωμη αλλα δεν μπορω να απαντησω σε αυτη την ερωτηση"Δεν ηξερα πως για ενα φαγητο / ποτο επρεπε να κουβαλαω μαζι μου Ε1, Ε9 και πιστοποιητικο γεννησης!!!!!!