Συμφωνώ με τον Άρη, αλλά και με την κριτική των σχολίων. Όμως πιστεύω πως το πρόβλημα που θέλει να θίξει ο Άρης Δημοκίδης δεν είναι το επιμέρους περιστατικό, αλλά η γενικότερη περιρρέουσα ατμόσφαιρα που λαμβάνει κανείς από το ΣΥΡΙΖΑ και τους ψηφοφόρους του: Αντί να ασκήσουν την δέουσα κριτική και να προσπαθήσουν να βελτιωθούν - μία συμπεριφορά που συνάδει με την ηθική που θέλει να ιδιοποιηθεί η αριστερά - αναλώνονται σε δικαιολογίες, προσπαθώντας "να βαφτίσουν το ψάρι κρέας" που είπε κι ο Γλέζος. Δεν είναι κακό να παραδέχεται κανείς τα λάθη του ή να κάνει μια αυτοκριτική, ίσα ίσα δείχνει πάνω από όλα εντιμότητα, κάτι το οποίο απουσιάζει από την ελληνική πολιτική σκηνή.