Αμάν, εδώ και αν θα σε απογοητεύσω!! Δεν πρόλαβα τα χρόνια προ της κρίσης στα νοσοκομεία, αλλά τώρα η κατάσταση είναι τραγική (στην αρχή έγραψα κωμικοτραγική, αλλά τελικά νομίζω ότι δεν υπάρχει τίποτα κωμικό). Υπάρχουν φορές που δεν έχουμε βασικά υλικά: γάζες, σύριγγες, ταινίες μέτρησης σακχάρου, φάρμακα (μιλάμε για τραγικές καταστάσεις κατά καιρούς), μη μιλήσω για ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό. Παρακαλάμε για μέρες για να γίνει σε έναν άρρωστο αξονική τομογραφία (χαλάει ο αξονικός, δεν υπάρχουν φιλμ, δεν υπάρχει χρόνος κλπ), μας επιστρέφουν τα δείγματα που στέλνουμε για εξετάσεις γιατί δεν υπάρχουν τα αντιδραστήρια για να υλοποιηθούν, τρέχουμε πανικόβλητοι να προλάβουμε τα πάντα και όταν τα προλάβουμε αρχίζει η γραφειοκρατία γιατί πρέπει και να τα αιτιολογήσουμε όλα. Το τελικό αποτέλεσμα πάντως για τον ασθενή είναι αυτό που πρέπει, αλλά γίνεται με πολύ διαφορετικό τρόπο από αυτόν που προβάλλεται. Βλέπω μερικούς συναδέλφους (κατά βάση καρδιολόγους και παθολόγους) στο τμήμα επειγόντων περιστατικών και παρακαλάω να τους τραβήξει από κάπου μια κάμερα, να δει ο κόσμος υπό τι συνθήκες τα παιδιά κάνουν πραγματικά θαύματα!Το House ξέχνα το! Εξαιρετική σειρά, αλλά κινείται σε έναν φανταστικό μικρόκοσμο που ίσως να υπάρχει στις πανάκριβες αμερικάνικες ιδιωτικές κλινικές (αν και για αυτό έχω τις αμφιβολίες μου)!ΥΓ Δεν έχω ιδέα σε πιο σημείο θα μπει το σχόλιο, όπου βρήκα την ετικέτα "απάντηση στο σχόλιο" εκεί έγραψα!