Εκτός από μισογύνης - μιας και γέλασα με κάποια από αυτά (κάποια άλλα τα βρήκα χαζά κι ανόητα - είμαι επίσης ρατσιστής επειδή γελάω με ποντιακά ανέκδοτα. Παρόλα αυτά, αν και τυγχάνω ευτραφής, γελάω όταν κάποιος κάνει ένα πετυχημένο σχόλιο για το μέγεθός μου.Σε σοβαρότερο τόνο: Για να κατηγορήσεις κάποιο για μισογυνισμό, όπως και για κάθε άλλη διάκριση, πρέπει να υπάρχει συνειδητή πρόθεση από μέρους του. Π.χ το "η γυναίκα να σιωπά στην εκκλησία" έχει συνειδητή διάκριση και πρόθεση από πίσω. Τα αστεία - πετυχημένα ή όχι - που κυκλοφορούν δεν έχουν. Είναι ένα πράγμα η ισότητα μεταξύ φύλων (και εδώ έχουμε σοβαρό πρόβλημα) και άλλο πράγμα η υπερβολή της πολιτικής ορθότητας - που ορισμένες φορές καταντά σε υποκρισία και σε τυπολατρία. Για ακόμη μια φορά το γυναικείο κίνημα μοιάζει να χάνει το δάσος και να ασχολείται με μικροπταίσματα, τα οποία, αν είχε λιγότερη διάθεση για να νιώσει προσβεβλημένο και θιγμένο, θα τα περνούσε απλά ως κακόγουστη πλάκα.
