Γίνεται να επιβραβεύεται και ο κόπος και η αριστεία, ταυτόχρονα; Ένας άριστος, δεν θα καταβάλει λιγότερο κόπο για να επιτελέσει το ίδιο έργο σε σχέση με κάποιον μη άριστο; Θα πρέπει σε μια θέση να προσλαμβάνεται ο καλύτερος ή το «καημένο το παιδί που προσπάθησε παρά τις δυσκολίες»; Πιθανότατα δεν το συνειδητοποιεί ο κ. Κασιμάτης αλλά τουλάχιστον σε αυτό το θέμα, εκπροσωπεί τις δίκες προθέσεων και τη ψυχολογικοποίηση έναντι στον ορθολογισμό.