Να πώ μόνο πως ως εραστής του βινιλίου, έχω δει covers που έχουν πραγματικά γράψει ιστορία. Σήμερα, πράγματι πολλοί σχεδιαστές κάνουν πολύ καλή δουλειά, αλλά νοιώθω πως κανουν σχέδιο για το σχέδιο και όχι πάντα για τη μουσική / περιεχόμενο. Βέβαια και το μέγεθος (CD) έχει τους περιορισμούς του, αλλά αυτό δεν είναι πάντα δικαιολογία. Συχνά το σύγχονο design δεν δημιουργεί iconic παραγωγές. Τάση της αγοράς ή και βαυκαλισμός πολλών σχεδιαστών που υπηρετούν το ΄διαφορετικό' για το διαφορετικό;