#7 Δε νομίζω ότι, όταν ερωτευόμαστε, θεωρούμε τον άλλον ανώτερό μας (ακόμα κι αν είναι). Αν ήταν έτσι, αλίμονό μας - άλλη δουλειά δεν θα κάναμε από το να υποτιμούμε εαυτόν μπροστά του. Αυτό που ονομάζουμε απομυθοποίηση, όταν περνάει ο έρωτας, δεν είναι η υποβίβαση του άλλου στο επίπεδό μας. Είναι η απώλεια της μαγείας, του μυστηρίου, της ιδιαίτερης επίδρασης που το πρόσωπό του και η επαφή μας μαζί του ασκεί πάνω μας. Αυτά τα στοιχεία είναι απαραίτητα για τη διατήρηση του έρωτα και του πάθους και δεν πρόκειται για σκέψεις περί ανωτερότητας ή κατωτερότητας ούτε για λοιπούς παραλογισμούς (πχ. ο άλλος είναι ημιάνεργος δικηγόρος, αλλά στα μάτια μας φαντάζει Αεροπαγίτης - χωρίς να έχει τα προσόντα για να γίνει, τουλάχιστον). Η λεγόμενη "μαγεία" στον έρωτα αποτελεί περισσότερο αίσθηση, συναίσθημα και διάθεση, και λιγότερο ή καθόλου... συγκεκριμένες μαγικές (δηλ.παράλογες) σκέψεις! Πάντως, οι τελευταίες - αν υπάρχουν - δεν οφείλονται στο ερωτικό συναίσθημα καθ' εαυτό, αλλά στην έλλειψη της συναισθηματικής καλλιέργειας και της αυτογνωσίας μας ίσως (ή στη χαμηλή αυτοπεποίθηση/αυτοεκτίμηση που ούτως ή άλλως είχαμε και τώρα βρέθηκε ένας καταλύτης).