Aκολουθεί γενικότερο σχόλιο :1) Μην ενθουσιάζεστε τρελά με κάποιον που δεν ενθουσιάζεται ταυτόχρονα και εξίσου μαζί σας - και με κοινό τρόπο ως έναν βαθμό, φυσικά. Εκτός και αν δεν σας νοιάζει πώς νιώθει από την πλευρά του ούτε σας επηρεάζει το αν το μοιράζεστε, και το κάνετε μόνο για εσάς. 2) Μην προσβλέπετε ούτε για αστείο σε προσωπική συναισθηματική δέσμευση με κάποιον που δεν δείχνει να την επιθυμεί, γιατί στο τέλος ο ρεαλισμός λέει ότι εσείς θα βγείτε οι χαμένοι/ες. Είτε εκείνος/η αποφασίσει να το κάνει για άλλους λόγους (βλ. πίεση, συμφέρον, βόλεμα, κλπ.) και όχι από γνήσια συναισθηματική επιλογή είτε πληγωθείτε μόλις στα μάτια σας αρχίζει να αποσαφηνίζεται ότι απλά δεν το σκοπεύει. Οι άλλες αναλύσεις είναι αυθαίρετες εικασίες και μυθοπλαστικά σενάρια του καθένα.3) Μην αναλώνεσαι σε διλήμματα του τύπου "Είναι ο κατάλληλος για εμένα ή μήπως όχι;". Αν ήταν, θα το ήξερες με βεβαιότητα και δεν θα άφηνες κανέναν που θα το αμφισβητούσε να σε κλονίσει διότι μέσα σου μόνο κατάφαση και πίστη στην καταλληλότητά του θα σου ενέπνεε ο κατάλληλος για εσένα. Κάτι παραπάνω θέλει όποιος του λείπει κάτι - αυτό δεν είναι ανώτερη φιλοσοφία. Το ζήτημα είναι να ξέρεις τί ακριβώς θέλεις (είτε σου λείπει είτε το έχεις είτε το έχεις κατά το ήμισυ/εν μέρει) και από ποιόν το θέλεις και πώς το θέλεις αυτό που θέλεις από αυτόν που το θέλεις. Αν καταφέρεις να απαντήσεις σε αυτά, από εκεί και έπειτα μπορείς να επιλέξεις με βάση τις εκάστοτε συνθήκες τί θα κάνεις, αν θα ρισκάρεις και πότε, αν θα συμβιβαστείς και πόσο και για πόσο, με ποιόν, κλπ. Συνειδητοποιημένες επιλογές, δηλαδή.4) Τύψεις δεν νιώθουμε κατά παραγγελία, γιατί τότε δεν είναι τύψεις, αλλά ανεύθυνες δηλώσεις, προσωπικές φενάκες, ανοησίες της ανωριμότητας. Η ηθική σου είναι ένα πεδίο προς εξερεύνηση, μόνο για εσένα, μόνο από εσένα. Όπως και κάθε τμήμα της αυτογνωσίας σου. Ολόδικό σου, και γι' αυτό πανέμορφο και δύσκολο. Καλό ταξίδι!5) Να κάνεις αυτό που θέλεις χωρίς εκβιασμούς, χωρίς ηλίθια διλήμματα, χωρίς τα "πρέπει" του κόσμου. Το ρίσκο που θα πάρεις - αν το πάρεις - να το έχεις υπολογίσει εσύ και όχι οι άλλοι (δηλ. ανεξάρτητο τί πιστεύουν οι άλλοι). Να πιστεύεις εσύ σε αυτό - όχι οι άλλοι. Έτσι ώστε να το αψηφήσεις ή να υποχωρήσεις μπροστά του με δική σου απόφαση και τρέλα και γούστο. Έτσι μόνο αξίζουν και οι υποχωρήσεις και οι τολμηρές προσπάθειες, αλλά και οι κίνδυνοι οι ίδιοι μην σου πω. (Βtw, το προχθεσινό ήταν ένα ωραίο μάθημα.) Έτσι μόνο θα είναι δικαίως κατάδικά σου και τα οφέλη τους, αν προκύψουν. Έτσι μόνο θα είναι ολόδικές σου και οι επαχθείς συνέπειες, αν υπάρξουν. Και έτσι πρέπει. Οι αποφάσεις να προέρχονται από εσένα και να καταλήγουν σε εσένα, πάντα, με τον έναν ή τον άλλον τρόπο. Ασφαλείς δρόμοι δεν υπάρχουν ποτέ. Μην ψάξεις για αυτούς στη ζωή. Άδικος κόπος, σπαταλημένος χρόνος.
