Αρχικά, γηγενής χαραχτηρίζεται όποιος κατοικεί στον ίδιο τόπο όπου έχει γεννηθεί. Ως εκ τούτου ο νόμος δίνει το δικαίωμα κτήσης της ελληνικής ιθαγένειας στα παιδιά δεύτερης γενιάς μεταναστών που γεννήθηκαν στην Ελλάδα ή/και έχουν ολοκληρώσει δημοτικό-γυμνάσιο ή γυμνάσιο-λύκειο. Παρόλα αυτά και εγώ αναρωτιέμαι αν είναι τόσο σοβαρός, όσο θα ήθελα, γιατί έχει κάποια κενά.“Στην πραγματικότητα δεν γνωρίζουμε ούτε πόσοι είναι, ούτε από ποιες χώρες προέρχονται. Ούτε βέβαια γνωρίζουμε με ποιους τρόπους διαμορφώνεται η ταυτότητα και η συνείδησή τους.“ Δεν αντιλαμβάνομαι αυτόν τον προβληματισμό. Υπολογίζεται πως είναι 50.000, ας είναι και 100.000, αφού με κανέναν απτό τρόπο δεν πλήττεται η κοινωνία από την απόκτηση ελληνικής ιθαγένειας από παιδιά που έχουν λάβει ελληνική παιδεία, αυτοπροσδιορίζονται ως Έλληνες, κατοικούν εδώ, έχουν γεννηθεί εδώ (ή όχι).Δεν αντιλαμβάνομαι τον “προβληματισμό” για το πόσοι είναι και από ποιες χώρες προέρχονται (sic). Η αφομοίωση στην ελληνική πολιτεία (και με χαρτιά) παιδιών που έχουν λάβει ελληνική παιδεία, αυτοπροσδιορίζονται ως Έλληνες (από αυτή τη χώρα προέρχονται), κατοικούν εδώ, έχουν γεννηθεί εδώ (ή όχι) δεν “προσβάλλει” με κανέναν απτό τρόπο την ελληνική κοινωνία.Η Ευρωπαϊκή κοινωνία η οποία επικαλείσαι απαγορεύει τις διακρίσεις στη ΕΣΔΑ, αλλά εκτός των άλλων την ιθαγένεια (όπως αναφέρεις σε άλλο σχόλιο) σε πολλά κράτη της Ε.Ε την αποκτάς με παρόμοιους τρόπους. (Για παράδειγμα: στη Σουηδία, μεταξύ άλλων κατηγοριών, η ιθαγένεια κατακτιέται με νόμιμη παραμονή πέντε συνεχών χρόνων· στη Γερμανία ο γενικός κανόνας είναι νόμιμη παραμονή οκτώ χρόνων και απόδειξη με τεστ πως γνωρίζουν τη γερμανική γλώσσα κλπ· στη Γαλλία τα παιδιά μεταναστών με γονείς που κατοικούν μόνιμα στη χώρα για πέντε συνεχή χρόνια.)Και ναι, δεν μπορώ να βρω καλύτερη πρόταση από αυτή: «Η Νέα Γενιά Ελλήνων Πολιτών είναι πολύχρωμη, πολυθρησκευτική, πολυπολιτισμική κι είναι· το παρόν και το μέλλον της Ελλάδας»