#2 Eγώ λέω ότι οι φίλοι και οι παρέες αλλάζουν, ανασχηματίζονται, διαγράφονται, επανέρχονται, δημιουργούνται καινούργιες εκ νέου. Όπως αλλάζει και η ζωή, όπως αλλάζεις και εσύ. Το ίδιο και οι ανάγκες σου. Θα έρθουν ανακατατάξεις απρόβλεπτες - είναι προδιαγεγραμμένο. Μπορεί η πρώτη που με την στάση της θα ανατρέψει στην πράξη την τωρινή σου δήλωση να είσαι εσύ η ίδια. Το έχεις σκεφτεί; [Ίσως το βρεις άσχετο, ίσως και να είναι, αλλά θα το πω : Εγώ στα είκοσι έφτυνα κατάμουτρα και συνειδητά πολλά από αυτά που αργότερα με διαμόρφωσαν και μου προσέδωσαν περιεχόμενο. Στα είκοσι μόνο οι γκόμενοι και οι διασκεδάσεις με γέμιζαν - και είχα και σχέση που έμοιαζε με γάμο (τουλάχιστον δεν ήταν)! Ούτε καν οι διάφορες ελκυστικές καινούργιες εμπειρίες ακόμα.]Θα περνάς καλά με εκείνους που θα περνάς καλά. Θα έχεις τα εμπόδια που θα εμφανιστούν και θα τα αντιμετωπίσεις στην ώρα τους. Θα σε ενδιαφέρουν εκείνοι που θα σε ενδιαφέρουν και θα βρίσκεις χαρά και νόημα εκεί που θα βρίσκεις. Τί κάθεσαι και απασχολείς από τώρα το μυαλό σου με το ποιοί θα είναι αυτοί στο μέλλον και τί θα είναι αυτά, αν και όταν γεννηθούν υποχρεώσεις, πιέσεις, αναγκαιότητες, συνθήκες, εσωτερικές αλλαγές, και εν γένει νέα δεδομένα, που τώρα δεν σε αφορούν και ούτε μπορείς να προδικάσεις; Όπως ακριβώς τώρα περνάς όμορφες στιγμές με τους αντίστοιχους ανθρώπους, χωρίς να το είχες προβλέψει από πριν υποθέτω... 1) Ζήσε το τώρα. 2) Ζήσε και το μετά - αλλά μετά. Άρχισε με το πρώτο για να μην σου μείνει κενό όταν φτάσεις στο δεύτερο. Όποιος σκέφτεται πολύ, γερνάει γρήγορα... (lol) Mε τις δυνάμεις, τις ποιότητες και τα εργαλεία που διαθέτεις τώρα κάνε τις καλύτερες επιλογές στο παρόν (αν βλέπεις και προοπτική σ' αυτές, ακόμα καλύτερα) και MΗΝ-ΣΕ-ΝΟΙΑΖΕΙ για ένα ομιχλώδες, άγνωστο για όλους, μέλλον.
