#3 Θα χάσω το μυαλό μου.1) Είσαι ήδη ο τάρανδος των Χριστουγέννων. Απορώ που δεν στο έχει σφυρίξει κανένας άλλος μέχρι τώρα. Υποθέτω πως προς τα έξω δεν θα δείχνεις να σε απασχολεί ιδιαίτερα· ίσως αυτός να είναι ο λόγος.2) Αλήθεια, για εσένα τί είναι απιστία; Μόνο το σεξ με άλλη; Πάλι απορώ και ξύνομαι. Τέλος πάντων, ο καθείς με τους ορισμούς του... 3) Τί παραπάνω πρέπει να συμβεί για να συνειδητοποιήσεις ότι το αγόρι σου σε έχει κάνει τάρανδο από τους λίγους; Και δηλαδή πώς περιμένεις να το μάθεις ότι έχει συμβεί, εφόσον εμπιστεύεσαι τα λεγόμενα ενός ανθρώπου που αποδεδειγμένα σου λέει ψέματα; Καθαρός ανορθολογισμός, n'est-ce pas?4) Δεν ξέρω αν υπερβάλλεις (γιατί για τον καθένα αλλού είναι τα όρια), αλλά σίγουρα παιδιαρίζεις και υστεριάζεις, βέβαια. Εδώ έχει δίκιο το αγόρι σου. Όσα περιγράφεις ότι ανακάλυψες δεν αποτελούν ενδείξεις, αλλά αποδείξεις και γεγονότα. Συνεπώς, είτε τα αποδέχεσαι και συμβιβάζεσαι είτε τα απορρίπτεις και παίρνεις τις ανάλογες αποφάσεις. Ο άλλος θα κάνει και θα πει ό, τι νομίζει για να υπερασπιστεί τα κεκτημένα του : εσένα, τις γκόμενες, τη ζωή που πέτυχε να κάνει κλπ. Αναμενόμενο δεν είναι; Από την πλευρά σου, λοιπόν, θα κάνεις κι εσύ ό, τι νομίζεις για να τα αποδεχθείς ως έχουν και να διευκολύνεις την κατάσταση μεταξύ σας, αν είσαι ok μ' αυτά, ή για να τον απορρίψεις ξεκάθαρα, μαζί με τις επιλογές του, αν δεν εισαι ok μ' αυτές. Για ποιόν λόγο να χτυπιέσαι και να στήνεις καβγάδες; Τί ωφελεί; Θα σε πουν και υστερική και θά 'χουν και δίκιο. 5) Τα όρια για τις σχέσεις του καθένα είναι υπόθεση του καθένα. Τα όρια στις δικές σου σχέσεις είναι δική σου και τοποθετούνται εκεί που εσύ επιλέγεις. Αν εσύ αδιαφορήσεις για τη θέση τους, το αγόρι σου θα επιβάλλει τα δικά του στη σχέση σας. Κακώς ρωτάς άλλους για την θέση, την έκταση, το περιεχόμενο των ορίων της δικής σου σχέσης. Δεν πέφτει λόγος σε κανέναν να σου τα υποδείξει ή να σου προτείνει το τάδε ή το δείνα.6) Το κακό είναι ότι ελπίζεις να αλλάξει μόνη της η κατάσταση, κάτι. Ψευδείς ελπίδες. Εσύ θα την αλλάξεις! Όταν αφομοιώσεις ότι είτε δέχεσαι τον άλλον όπως είναι και μένεις μαζί του χωρίς δράμματα είτε δεν τον δέχεσαι όπως είναι και φεύγεις από κοντά του, πάλι χωρίς δράμματα. Τα υπόλοιπα δεν συμβαίνουν ούτε στα παραμύθια.7) "Θα συγχωρουσες ποτε το αγορι σου αν το εχεις τσακωσει αρκετες φορες να σου λεει ψεμματα και ειδικα για αλλες γυναικες?"- Εχμ... Όχι. Καθώς, πριν από όλα, δεν φαίνεται να τίθεται θέμα μετάνοιας του ίδιου! Πολύ μακριά το πας επομένως, όταν δεν ισχύουν ούτε οι βασικές προϋποθέσεις για να αξιώσει συγχώρηση...