Εάν θεωρούμε ως κοινωνία ότι τα ροδάκινα στη Μακεδονία είναι καλή χρήση της διανοητικής ικανότητας αποφοίτων Πανεπιστημίου (και όχι ας πούμε η οργάνωση της παραγωγής ροδακινου και η εξαγωγή προϊόντων στο εξωτερικό) τότε είμαστε μια κοινωνία που έχει κολλήσει στο 1950, με τις απλές ανάγκες της που απολαμβάνει την ανισότητα (αν είσαι απόφοιτος μηχανικός με πατέρα χαμηλοσυνταξιουχο, μάζεψε ροδάκινα). Οι καλοί έχουν φύγει. Δική μου το προτεραιοτητα είναι να διεκδικήσουμε θεσμούς και υποδομή που να υποστηρίξει τις φιλοδοξίες των μηχανικών που πεινάνε να καινοτομησουν - τα ροδάκινα τα μάζεψαν κι άλλοι το '60 και το '70 και εγκλωβιστηκαν στη φτώχια και τη χαμηλή παραγωγικοτητα.
