Κ. Δημοκίδη, οι διαφορές στο ΣΥΡΙΖΑ προϋπήρχαν της έλευσης του κόμματος στην εξουσία, ήταν εμφανείς και υπαρκτές από τα χρόνια της αντιπολίτευσης. Όταν ο ΣΥΡΙΖΑ κάλπαζε προς την εξουσία, οι διαφορές στις τάσεις και τις συνιστώσες του ήταν το βασικό του πλεονέκτημα: μπορούσε να ''αγκαλιάσει'' μία ευρύτερη μάζα ψηφοφόρων, κάθε ομάδα εκ των οποίων μπορούσε να εστιάσει και να ''ακούσει'' αυτό που την ικανοποιούσε. Τότε, οι κ.κ. Λαφαζάνης, Στρατούλης, Κωνσταντοπούλου, Μητρόπουλος ήταν το βαρύ πυροβολικό γιατί έλεγαν αυτά που το πλήθος ήθελε να ακούσει. Τώρα ξαφνικά όλοι αυτοί έγιναν τα βαρίδια και οι οπισθοδρομικοί που θέλουν την καταστροφή της πατρίδας: μα και πριν τις εκλογές, τα ίδια έλεγαν; τότε γιατί ψηφίσθηκαν για να σωθεί η χώρα και τώρα είναι επίδοξοι καταστροφείς; Σε κάθε περίπτωση, ΣΥΡΙΖΑ χωρίς την Αριστερή Πλατφόρμα και την αριστερή τάση γενικότερα είναι μουσακάς χωρίς μελιτζάνες, ένα κόμμα χωρίς ταυτότητα και φυσικά όχι αριστερό. Και η πορεία του (ακόμη και εάν επικρατήσει στις προσεχείς εκλογές) θα είναι προδιαγεγραμμένη ελλείψει στίγματος και προοπτικής.