Ακριβώς. Καμιά φορά δε θες να δεις άνθρωπο. Ούτε καν κοντινούς συγγενείς, γιαγιάδες και παππούδες. Και καμιά φορά έρχεται η μαμά της λεχώνας ή η πεθερά της να δώσει συμβουλές και εκείνη την ώρα έχεις απλά γλαρώσει και θες να κοιμηθείς. Άσε που μερικές φορές κοιτάς το μωρό, ακόμα δεν έχεις συνειδητοποιήσει ότι αυτό το πλάσμα είναι εξαρτώμενο μόνο από εσένα, το συνειδητοποιείς και σε πιάνει πανικός και κλάμα (ίσως). Συν τις ορμόνες. Το μωρό δε θα εξατμιστεί ευτυχώς.
