Δεν θα μπορούσα να συμφωνήσω περισσότερο Μάνα. Να προσθέσω - γιατί μου συνέβει - ότι πολλοί συγγενείς ή οικογενειακοί φίλοι δεν θεωρούν καν προαπαιτούμενη την πρόσκληση και εμφανίζονται πανηγυρικά τις πιο ακατάλληλες ώρες θεωρώντας αναφαίρετο δικαίωμά τους την παρουσία τους στο μαιευτήριο. Στιγμές απείρου κάλλους έχουν λάβει χώρα σε δωμάτια μαιευτηρίων με άπειρους γνωστούς αλλά και αγνώστους (γιατί δεν έχουν όλοι την πολυτέλεια να φιλοξενούνται σε ατομικό δωμάτιο) που φωνάζουν, πιάνουν το μωρό (συγνώμη αλλά με έπιανε υστερία με αυτή τη συνήθεια) και συζητούν ότι μπορείς να φανταστείς ενώ εσύ είτε βρίσκεσαι σε trans από τα παυσίπονα είτε ασθμαίνεις από την εξάντληση μετά από 18ωρο τοκετό. Οσο υπέροχη κι αν είναι η στιγμή που βιώνεται αφορά αποκλειστικά τους γονείς και όσους εκείνοι επιθυμούν και για όσο το επιθυμούν και κανέναν άλλο. Το να επισκεφθεί ο ξάδελφος ή ο γείτονας με την άγνωστη σύζυγό ή η δεύτερη εξαδέλφη με τον νέο γκόμενο μια λεχώνα στο μαιευτήριο είναι όχι μόνο αδιανόητο αλλά και καθαρή παραβίαση των ορίων της προσωπικής ζωής του ζευγαριού. Σίγουρα θα υπάρχει κάποια άλλη στιγμή για να καλυφθεί η κοινωνική υποχρέωση και μπορώ να υπογράψω και με τα δύο χέρια ότι εκείνες τις στιγμές δεν θέλεις να βλέπεις απολύτως κανέναν πόσο μάλλον αγνώστους. Με πόση κατανόηση μπορείς να δεις τον νεαρό κουνιάδο της αδελφής σου όταν χρησιμοποιεί την τουαλέτα του δωματίου και αποφασίζει να παραγγείλει delivery το οποίο τρώει πάνω στο κρεββάτι σου ; (ναι κι αυτό είναι από προσωπική εμπειρία ευτυχώς όχι δική μου). Τώρα αναφορικά με το θηλασμό είναι αυστηρά προσωπική υπόθεση της μητέρας. Αν νοιώθει άνετα η ίδια δεν αφορά κανέναν το πως θα θηλάσει και που.