Εχεις δικιο να επισημαινεις- κ να καυτηριαζεις αυτο το γεγονος γιατι εχει καταντησει τηλεοπτικο-οχι μονο- φαινομενο. Και στη Βουλη εχουμε πανω-κατω τα ιδια ευτραπελα, με γενικο αποτελεσμα μια θλιβερη υποβαθμιση του επιπεδου συζητησης, καταπατησης διαλογου με προσωπικες προσβολες, που οταν μαλιστα εκφραζεται απο τους εκλεγμενους εκπροσωπους μας (εδω γελαμε και κλαιμε) αντικατοπτριζει ακριβως την καταντια και την κατρακυλα μας ως λαος. Εχουμε γινει γελοιοι. Αισθανομαι πια ντροπη να μ εκπροσωπει αυτο το κρατος, να βλεπω τετοια πραγματα στην τηλεοραση, στις ειδησεις, σ ενημερωτικες εκπομπες που πια οντως δεν εχουν καμμια διαφορα με αυτες της Ανιτα Πανια. Με κανει να αγανακτω με τη χωρα μου, να θελω να δραπετευσω απο αυτην, να μην αισθανομαι κομματι της, να νιωθω εξοριστη και απογοητευμενη απ ολα. Και το χειροτερο ειναι οτι, σ αυτη την καταντια που φτασαμε πια, που δεν εχει παρακατω, δεν υπαρχει καμμια διεξοδος πολιτικής ή ελπιδας για να κανουμε υπομονη. Δεν παμε κατα διαολου, φτασαμε (που διαβασα καπου).Δεν ξερω τι να ψηφισω πια. Νιωθω ματαιοτητα οτι κανεις πια δεν μπορει ή θελει ν αλλαξει κατι απ αυτη την τραγικη κατασταση στην οποια εχουμε περιελθει.Kαι τελος, το μονο που καταφερνει αυτη η τακτικη ειναι να φανατιζει, να πολωνει, να βαθαινει το ρηγμα στην κοινωνια μας, το μισος - το μονο που καταφερνει ειναι να στρεφει ολο και περισσοτερο κοσμο(ανενημερωτο και με αγνοια κινδυνου) προς την ακροδεξιαthe light at the end of the tunnel is a train