#2 Το να χάνεις την επαφή με τη ζώσα ελληνική μετά από μακροχρόνια απουσία είναι λογικό. Το να βελτιώνεις την προφορά σου στη γλώσσα του τοπου διαμονής είναι ευκταίο. Το να αποκτάς προφορά στα ελληνικά, λες και ακούμε της Σοφία Λόρεν στο "Τ'είν'αυτό που το λένε αγάπη", αυτό δε μπορώ να το εξηγήσω, ούτε μετά από 30 χρόνια έξω. Εκτός αν έφυγες στα 4, ή αν τα ελληνικά δεν ήταν εξαρχής η μητρική σου.Αυτό που είναι απόλυτα λογικό είναι να σου βγαίνουν αγγλισμοί/γαλλισμοί/-ισμοί της γλώσσας που μιλάς συνήθως. Π.χ. η θεία μου, μετά από σχεδόν 30 χρόνια στη Γαλλία, λέει πράγματα όπως "τον σταμάτησαν" αντί "τον συνέλαβαν" ή "είναι στο κεφάλι του" αντί "είναι στον κόσμο του". Τέτοια, τίποτα ακραίο.Υ.Γ. Το καρτάλι δεν το ήξερα, ευχαριστούμε Λένα!