#2Μου θυμίζεις εμένα κ τον πρώην. Πέρα από μια σχετικά καλή εμφάνιση, δεν είχε τίποτα καλό και εγώ εκεί, κολλημένη! Πραγματικά όπως ανέφεραν κ πιο πάνω αναρωτιόμουν αν πάσχω από σύνδρομο Στοκχόλμης.Έτσι κ τολμούσα να εκφράσω παράπονο, γινόταν ο κακός χαμός. Νεύρα, φωνές, καταστροφή αντικειμένων. Και φυσικά έφταιγα που είχα παράπονο. Να μην τα πολυλογώ, χώρισα γιατί κουράστηκα. Με τα πολλά κατάφερα κ να ξεκολλήσω.Μπορώ να περιγράφω με τις ώρες περιστατικά, αλλά είναι κάπως άσκοπο και σίγουρα θα φάω ντομάτες για την ανοχή μου! :PΕμπειρικά λοιπόν θα σου πω, ότι αν δεν απαλλαγείς, δεν θα πάψεις να νιώθεις εξαρτημένη. Και λογικά αδίκως είσαι εξαρτημένη. Τι εννοω, δεν μπορείς καν να στηριχτείς πάνω του για ένα σου πρόβλημα. Δεν σε βοηθάει δηλαδή, ίσα ίσα που σε δυσκολευει περισσότερο. Και όλο αυτό σε κάνει πιο κλειστή ως άνθρωπο, πιο διστακτική, και μέσα στη σχέση και έξω από αυτή. Θα τη βρεις τη δυναμη κ να ξεκολλήσεις και νέους φίλους να κάνεις και νομίζω πως κατά βάθος το ξέρεις κ εσύ ότι πρέπει να απαλλαγείς. Το σίγουρο είναι ότι αυτός δεν θα αλλάξει.
