Ενας ατυπος κανονας που προσπαθω να ακολουθω στη ζωη μου ειναι ο εξης: Εχω το δικαιωμα να σχολιασω κατι που ο αλλος μπορει να το «διορθωσει» σε λιγοτερο απο 5 λεπτα. Πχ αν εχει σφηνωθει μαρουλι στα δοντια του ή αν πεταει μια τουφα απ' τα μαλλια του ή αν εχει σκονιστει το παντελονι του. Αν υπαρχει κατι που δεν μου αρεσει εμενα αισθητικα -ας πουμε- αλλα ειναι μερος της καθημερινοτητας του αλλου, πχ προβλημα με την ακμη, τοτε καλο ειναι να κραταω το στομα μου κλειστο. Γιατι αν το σχολιαζα δεν θα κερδιζε τιποτα απολυτως κανενας απ' τους δυο μας.