#3Καλή μου θέλω να σε αγκαλιάσω και να σου μιλήσω, να σου πω πολλά για να αναγνωρίσεις το ένα και μοναδικό πρόβλημα με το οποίο ήρθες αντιμέτωπη: ΧΕΙΡΙΣΤΙΚΟΣ. Γκούγκλαρε, ψάξε, διάβασε, θα σου λυθούν οι απορίες. Και τρέξε μακριά του, όσο πιο γρήγορα και όσο πιο μακριά γίνεται.Ποτέ μα ποτέ μην ξανασκεφτείς ότι έφταιξες ή ότι έχεις μερίδιο ευθυνών. Δεν έχεις. Όποια κι αν ήσουν, ό,τι κι αν έκανες, ποτέ δε θα ήταν αρκετό ή εντάξει.Πληγώθηκες πολύ, αυτό είναι το τρόπαιο του χειριστικού. Έγινες ενοχική, "συρρικνώθηκες" και τώρα ανακυκλώνεις λύπη και θυμό. Το ξέρω πολύ καλά αυτό που περνάς. Κοιτάω φωτογραφίες μου, από "τότε", και βλέπω ένα πληγωμένο ζώο. Η διάγνωση είναι σωτήρια - όπως σχεδόν στα πάντα. Μόλις κλείσουν οι πληγές σου, μόλις νοιώσεις πάλι δυνατή, (θα γίνει αυτό σε διαβεβαιώ) θα δεις την πραγματική διάσταση του ανθρώπου αυτού, και θα αναρωτιέσαι πώς είναι δυνατόν να σε επηρρέασε τόσο, πώς έφτασες να μην αντιδράς. Αυτό είναι το ταλέντο του χειριστικού. Δεν είναι ο προφανώς κακός, σκληρός, αναγνωρίσιμος ζόρικος τύπος. Βήμα βήμα σε ρίχνει, σε τραυματίζει και δεν σταματά ποτέ.Κάτι πολύ σημαντικό (μου το είχε τονίσει η φίλη που με βοήθησε "τότε" κι αν και το έβλεπα αδύνατο, είχε απόλυτο δίκιο). Θα ξαναεμφανιστεί - ξαφνικά κι απροειδοποίητα, όπως ακριβώς γράφεις. Ο χειριστικός πάντα επιστρέφει, να σε αποτελειώσει, έλεγε η φίλη μου. Να είσαι προετοιμασμένη να διακτινιστείς μακριά του. Και να βρεις σύντομα μια υγιή συντροφιά - ευτυχώς οι χειριστικοί σπανίζουν. Σου στέλνω την αγάπη μου.