Εύστοχα το έθεσες και μου θύμησες μια παιδική φίλη που είχα χρόνια να την δω. Και την πέτυχα στο μαύρο χάλι της. Σκηνικά απερίγραπτα μέσα από το τηλέφωνο με τον σύζυγο της. Με αρκετά παράπωνα και οικονομικά προβλήματα να φτάνει στο τέλος να κλαίει μπροστά μου. Η αλήθεια να λέγεται τρόμαξα και αφού μου ζήτησε την γνώμη μου την ρώτησα γιατί δεν χωρίζει; Η απάντηση της ήταν κατά λέξη:《ε, δεν μπορώ να στερήσω στο παιδί μου τον πατέρα του》. Περιττό να σας πω ότι αισθάνθηκα ένα τούβλο να πέφτει επάνω στο κεφάλι μου.