Aυτό το "του κάθομαι" πόσο κανονικοποιημένο είναι, πόσο λεπτομέρεια ακούγεται, πόσο στο ντούκου περνάει, σε βαθμό που να μην προκαλεί ούτε ένα σηκωμένο φρύδι, που λέει κι ο Brian Eno.