Πολύ ωραία τα σχόλια συμπαράστασης. Θα ήθελα όμως να ρωτήσω κάτι και να μου απαντήσει κάποιος στα σοβαρά. Όσον αφορά την παιδική παχυσαρκία. Για ποιο λόγο οι γονείς βλέπουν τα παιδιά τους να υποφέρουν τόσο και δεν κάνουν κάτι; Η κατάσταση που περιγράφει το κορίτσι είναι δραματική. Είναι δυνατόν να βιώνει ένα παιδί τέτοια πράγματα και ο γονιός να αδιαφορεί; Δεύτερον, τι είναι αυτό που κάνει τους ενήλικες παχύσαρκους να μην μπορούν να χάσουν κιλά (πέρα από τους παθολογικούς λόγους που μπορεί να υπάρχουν); Γιατί δεν μπορεί κάποιος να το ράψει το ρημάδι αφού υποφέρει τόσο ψυχικά όσο και σωματικά; Έλλειψη θέλησης; Δύναμης; Τι; Είμαι ένας άνθρωπος που έκανα πρωταθλητισμό ως παιδί. Μεγάλωσα με τεράστιες θυσίες και στερήσεις λόγο αυτού και όλα όσα έζησα με έμαθαν ότι τα πάντα είναι θέμα θέλησης (όταν δεν υπάρχουν παθολογικής φύσης εμπόδια). Το γνωστό "δεν υπάρχει δεν μπορώ, υπάρχει δεν θέλω" ισχύει. Το έχω ζήσει στο πετσί μου. Υπάρχει κάποιος ειδικός να απαντήσει ώστε να βοηθήσω και εγώ άλλους γύρω μου;