Ως προς αυτό που σου είπε η ψυχολόγος, από τις λίγες γνώσεις πους έχω, προφανώς αναφέρεται στην "πατρική φιγούρα", όταν δηλ μια γυναίκα που ερωτεύεται συνέχεια μεγαλύτερους άνδρες αναζητάει στην ουσία τον πατέρα της. Ίσως είναι ένας πατέρας που ήταν απών στην παιδική της ηλικία, ένας πατέρας που δεν υπήρχε συναισθηματικά για να την καλύψει και τώρα προσπαθεί να "θεραπεύσει" τη σχέση που είχε- ή τελικά δεν είχε- με τον πατέρα της. Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι υποσυνείδητα δν βλέπεις τον σύντροφο ως σύντροφο αλλά ως πατέρα. Εάν κάποια στιγμή λύσεις αυτό που σε προβληματίζει με τον πατέρα σου (εάν δηλ έχει πέσει μέσα η ψυχολόγος), αυτομάτως θα σταματήσει να σου αρέσει ο όποιος μεγαλύτερος είσαι σε σχέση εκείνη τη στιγμή. Δεν είναι δηλ ουσιαστικά ισότημη η σχέση σας, τα δικα΄σου συναισθήματα δεν απευθύνονται στο σύντροφο αλλά σε αυτό που νομίζεις ότι αντιπροσωπεύτει.Δεν ερωτεύεσαι αυτόν ,αλλά τον πατέρα σου. Είναι σα να τον χρησιμοποιείς. Μπορείς να κάνεις τα στραβά μάτια για πάντα. Αλλά εάν θέλεις να φτιάξεις ισότιμες και υγιείς σχέσεις, καλό είναι να λύσεις αυτό το θέμα, τη "διαστροφή" που σου είπε κι η ψυχολόγος. Γιατί δε βρίσκεις ένα συνάδελφο της να κάνεις μερικές συνεδρίες; Το ότι σε "ψιλοπείραξε" ώστε να γράψεις εξομολόγηση σημαίνει ότι κατά βάθος ξέρεις ότι κάτι δεν πάει καλά μέσα σου.