Λοιπον,χωρις να εχω καποια ειδικοτητα,θα σου δωσω καποιες συμβουλες.αρχικα,απτη στιγμη που ζεις φροντισε να μην εισαι ζωντανος νεκρος. Να ζεις δηλαδη αλλα να εισαι ψυχικα νεκρος. Επισης,απτη στιγμη που ολοι ακολουθουμε ενα pattern,ενα κυκλο ζωης και θανατου,δεν νομιζω οτι θα αποτελεσεις εξαιρεση. (ποτε δεν ξερεις αλλα μεχρι στιγμης,κανεις)Αν με ρωτησεις την αποψη μου,θεωρω πως ολος αυτος ο κυκλος εχει καποιο νοημα,ισως για να διαμορφωσουμε μια εναρμονισμένη ψυχη,ποιος ξερει...Αλλα σιγουρα με το να ζεις με το αγχος της σκιας των πραγματων,δεν σε καθιστα ζωντανο. Ολες αυτες ειναι θεωριες,και αυτη τη στιγμη σου μιλα μια κοπελα η οποια εχει χασει πολλα ατομα και τους βλεπει ολους στον υπνο της.Ναι,ζησε.Σκεψου το θανατο αλλα ζησε. Ζησε ωστε να μην ερθει ο θανατος προωρα,στην ψυχη σου. Επισης,με το να το σκεφτεσαι δεν κερδιζεις τιποτα. Μονο να χανεις λεπτα πολυτιμα απτη ζωη σου.